Nie ma magii w synchronizacji na odległość

Synchronizacja na odległość w sieci prostych oscylatorów elektronicznych  połączonych w pierścień. Za efekt jest odpowiedzialna periodyczna  fluktuacja składowej o niskiej częstotliwości, prowadząca do wzorców  przypominających prążki dyfrakcyjne. Fluktuacje poszczególnych  oscylatorów przedstawiono za pomocą kolorów. (Źródło: IFJ PAN)

W niektórych układach fizycznych nawet dość odległe od siebie elementy potrafią synchronizować swoje akcje. Fizycy z Krakowa na przykładzie sieci elektronicznych oscylatorów połączonych w pierścień wykazali, że niekiedy synchronizację na odległość można dobrze wytłumaczyć.